મુખ્ય સામગ્રી પર જાઓ

આપનું સાહિત્ય અહીં પ્રકાશિત કરો

 નમસ્કાર સારસ્વત મિત્રો, જો આપ ગુજરાતી સાહિત્યમાં આપનું કોઈ મૌલિક સર્જન કરતા હોવ જેવું કે ટૂકી વાર્તા, લેખ, નવલકથા ગઝલ, નિબંધ, નાટક, કાવ્ય, કે અન્ય કોઈપણ વિષય હોય અને આપ એવું ઈચ્છતા હોવ કે આપની એ કૃતિ આપણા આ વાઈબ્સ ગુજરાતી બ્લોગ પર પ્રકાશિત થાય, અને આપને નીચે જણાવેલી શરતો માન્ય હોય તો આપ પોતાની કૃતિ સાથે અમને csp8502@yahoo.com ઈ-મેઈલના માધ્યમથી સંપર્ક કરી શકો છો. જો ફોન કોલ પર અમારી સાથે વાત કરવા ઇચ્છતા હોવ તો મેઈલમાં પોતાનો ભારતીય મોબાઈલ નંબર અવશ્ય લખવો. પરંતુ ધ્યાન રહે આ બ્લોગ કોઈ પણ પ્રકારના આર્થિક ઉદ્દેશથી પ્રકાશક તરીકે કામ કરતો નથી. તેથી કૃતિ મોકલાવવા બદલ નાણાની કોઈપણ લેવડ દેવડ કરવામાં આવશે નહિ. આ બ્લોગના માધ્યમથી આપ ફક્ત પોતાની ક્રુતિ વિશ્વના દરેક ગુજરાતીઓ સુધી પહોચાડી એક ખ્યાતિ પ્રાપ્ત કરી શકશો. પરંતુ જો આ બ્લોગ પર આપ નિયમિત રૂપે કૉલમ ચલાવશો કે અન્ય કોઈ પણ રીતે  આ બ્લોગના વિકાસમાં આપ પોતાનું યથાશક્તિ બને તેટલું વધુ યોગદાન આપશો તો આપને રોયલ્ટી સ્વરૂપે ફ્રી ગિફ્ટ અને એવોર્ડ્સ આપી આપને સન્માનીત કરવામાં આવશે.

આ બ્લોગ માતૃભાષા ગુજરાતીને વિશ્વના ખૂણે ખૂણે વસેલા ગુજરાતીઓ સુધી ઈન્ટરનેટ નાં માધ્યમથી પહોચાડવાનો એક બિલકુલ અવ્યાવસાયિક પ્રયાસ છે તેથી આપ જો આ સેવાના કામમાં ભાગીદાર બનવા ઈચ્છતા હોવ તો આ બ્લોગ પર મુકવા લાયક કોઈપણ મટીરીયલ આપની પાસે હોય તો તે ક્યાંથી લીધું છે એની પુરેપુરી માહિતી સાથે અમને ઉપર જણાવેલા ઈમેઈલ એડ્રેસ પર સંપર્ક કરવો. એ તમામ મટીરીયલ આપના નામ નંબર અને ઈમેઈલ સાથે આપના સૌજન્યથી આ બ્લોગ પર પ્રકાશિત કરવામાં આવશે.

આપ અમારા બ્લોગ પર કોઈ વિષય ઉપર દૈનિક, સાપ્તાહિક, કે માસિક કોલમ ચલાવવા ઇચ્છતા હોવ તો પણ આપ ઉપર જણાવેલ ઈમેઈલ એડ્રેસ પર અમારો સંપર્ક કરી શકો છો.

લેખ કે કૃતિ મોકલવા માટેની શરતો

(1) 👉 લેખ ગુજરાતી ભાષામાં હોવો જરૂરી છે. ગુજરાતી ઈન્ડીકનાં શ્રુતિ ફોન્ટમાં અથવા બ્લોગર પર સપોર્ટ કરે એવા ગુજરાતી યુનિકોડ ફોન્ટમાં ટાઈપ કરેલો હોવો જોઈએ. સંસ્કૃત સાહિત્ય પણ આવકાર્ય છે પરંતુ એ પણ શ્રુતિ કે બ્લોગર સપોર્ટેડ યુનિકોડ  ફોન્ટમાં હોવું અનિવાર્ય છે.

(2) 👉 લેખ કોપી થઇ શકે એવી pdf ફાઈલ સ્વરૂપે હોવો જોઈએ અથવા નોટપેડ કે માઈક્રોસોફ્ટ ઓફીસ વર્ડમાં કે પછી ગુગલ ડોક્સમાં ટાઈપ કરેલો હોવો જોઈએ.

(3) 👉 લેખ મૌલિક તેમજ  ગુણવત્તાની દ્રષ્ટિએ યોગ્ય હોવો જરૂરી છે. લેખની મૌલિકતા બાબતની સંપૂર્ણ જવાબદારી લેખકની તેમજ લેખ મોક્લાવનારની રહેશે. લેખ મોક્લાવનારે લેખના અંતે લેખકનું નામ અવશ્ય જણાવવું. જો લેખ બીજી ભાષાના સાહિત્યમાથી લઈને ગુજરાતીમાં અનુવાદિત કરેલો હોય તો એમાં લેખક અને અનુવાદક એ બંનેનું નામ લખવું ફરજિયાત છે.

(4) 👉 લેખકે પોતાના લેખની એક કોપી પોતાની પાસે અવશ્ય રાખવી કેમકે અમને મોકલાવેલી કોપી આપને કોઈપણ સંજોગોમાં પરત કરવામાં આવશે નહિ.

(5) 👉 આપનો લેખ પ્રકાશિત થશે? અને થશે તો ક્યારે થશે? એનો જો આપ પ્રત્યુતર મેળવવા ઈચ્છતા હોવ તો આપનો મોબાઈલ નંબર અથવા ઈમેઈલ જેના પર રીપ્લાય જોઈતો હોય તે અવશ્ય જણાવો.

(6) 👉 ઉપર જણાવેલ ઈ મેઈલ એડ્રેસ સિવાય અન્ય સરનામે યા અન્ય નંબર પર મોકલવામાં આવેલા લેખો સ્વીકારવામાં આવશે નહિ. જો લેખની ફાઇલ સાઈજ મોટી હોય અને ઈમેલમાં ન મોકલી શકાતી હોય તો ફાઇલ એટેચ કર્યા વગર જ સાદો મેઈલ કરવો. એ મેઈલના પ્રત્યુત્તરમાં અમે આપને જણાવશુ કે મેઈલ સિવાય બીજી અન્ય રીતે ફાઇલ કેવી રીતે મોકલી શકાય.

(7) 👉 લેખ કે કૃતિ માટે કોઈ સાઈઝ નિશ્ચિત નથી. નાનકડા લેખથી લઈને નવલકથા જેવી મોટી કૃતિઓ પણ આવકાર્ય છે. પરંતુ એ રસપ્રદ અને સાહિત્યિક હોવી જરૂરી છે.

(8) 👉 જો કોઈ લેખક વાઈબ્સ ગુજરાતી બ્લોગ પર પોતાની દૈનિક, સાપતાહીક કે માસિક કોલમ ચલાવવા ઈચછતાં હોય તો તે પણ ચલાવી શકે છે. પરંતુ તેમણે પોતાની કોલમના લેખો કે આર્ટિકલો નક્કી થયેલા સમયે સમયસર પહોંચાડવાના રહેશે. અથવા પોતાના તમામ લેખો એક સાથે આપવા ઇચ્છે તો પણ આપી શકે છે.

(9) 👉 જો લેખક કે લેખ મોકલાવનાર ઈચ્છે તો લેખની સાથે ફક્ત પોતાનું નામ. મોબાઈલ નંબર કે ઈ મેઈલ એડ્રેસ પ્રકાશિત કરાવી શકશે. પરંતુ એ સિવાય તેમનો પરિચય, બાયોડેટા, પ્રોફાઇલ,  ફોટોગ્રાફ કે અન્ય વિગતો બ્લોગ પર પ્રકાશિત કરાવવા માટે એમણે આ બ્લોગ પર પોતાની દૈનિક કે સાપતાહિક કોલમ ઓછામાં ઓછી એક વર્ષ સુધી ચલાવવી પડશે. અથવા કૉલમ ન ચલાવવી હોય તો વર્ષમાં ઓછામાં ઓછી કોઈ પણ વિષય પર 48 કૃતિઓ એટલેકે મહિનાની 4 ક્રુતિઓ આપવી ફરજિયાત છે. આટલું કરનારને વાઈબ્સ ગુજરાતી બ્લોગના પ્રખ્યાત લેખકોના પેઇજ પર એમનો પૂરો બાયોડેટા સાથે તેમજ એમના બ્લોગની લિન્ક સહિત ગુજરાતી સાહિત્યના લેખક તરીકેની જે વિગતો એમણે પ્રકાશિત કરવી હશે એ પ્રકાશિત કરી આપવામાં આવશે.

ટિપ્પણીઓ

આ બ્લૉગ પરની લોકપ્રિય પોસ્ટ્સ

અધૂરી પ્યાસ

લેખક: ચિંતન પટેલ Owner Of This Blog હું લેપટોપ પર મારું ડેટા એન્ટ્રીનું કામ કરતો હતો. એવામાં લેપટોપમાં એક નોટિફિકેશન આવ્યું. મેં જોયું તો કોઈકનો મેઈલ આવ્યો હતો. મેં મેઈલ બોક્સ ઓપન કરીને જોયું તો ગુજરાતના પ્રખ્યાત મેગેઝીન ‘વૈચારિક’ના તંત્રી પરેશભાઈનો મેઈલ હતો. વૈચારિક મેગેઝીનમાં છપાયેલી મારી વાર્તા ‘અધૂરી પ્યાસ’ના એ મેગેઝીનના વાચકો એ જે પ્રતિભાવો આપ્યા હતા એ બધા પ્રતિભાવો એમણે મને મેઈલ કર્યા હતા. પ્રતિભાવો કંઈક આ પ્રમાણે હતા. (1) વાર્તા સુંદર છે. પણ વધુ લાંબી છે. (2) વાર્તામાં વાર્તા કરતા જ્ઞાન વધારે આપ્યું છે. (3) વાર્તામાં લેખક થોડી થોડી વારે વિષયાંતર કરી આડે પાટે ચડી જાય છે. (4) ખુબ જ હૃદયસ્પર્શી વાર્તા છે. પણ એનું પ્રેઝન્ટેશન હજુ થોડું સુધારવાની જરૂર છે. (5) વાર્તામાં વચ્ચે વચ્ચે એડ (જાહેરાત) આવી જાય છે. (6) લેખક વાર્તામાં ઘણી જગ્યાએ પોતાના જ વખાણ કરતા હોય એવુ લાગે છે. (7) વધુ પડતું લાંબાણ વચ્ચે અમુક જગ્યાએ બોર કરે છે. (8) વાર્તાનો અંત ખુબ કરુણ અને હૃદય સ્પર્શી છે. (9) આ વાર્તામાંથી ઘણું બધું જાણવાનું મળે છે. દરેક વિષયને આવરી લેવામાં આવ્યા છે. (10) વાર્તામાં ઘણી બાબતો એવી છે, જે...

ત્રિકોણનો ચોથો ખૂણો

‘સિકરે…’ અંધેરીના એસ.પી. ધ્યાન જાવલકરે એમની પોલીસ કેપ માથા પર બરાબર ગોઠવતા એમની પોલીસ જીપનાં ડ્રાયવરને કહ્યું, ‘લૌ કર…લૌ કર…! પન્ના ટાવર જવાનું છે…!’ કહી જાવલકર ઝડપથી આગળની સિટમાં ગોઠવાયા. એમની સાથે બે કોન્સ્ટેબલ પણ પાછળ બેઠાં. સાયરન વગાડતી જીપ રાતના મખમલી અંધારામાં અંધેરીનાં મહાત્મા ગાંધી માર્ગ પર દોડવા લાગી. સાત મિનિટમાં તો એઓ પહોંચી ગયા પન્ના ટાવર પર. પન્ના ટાવર છ માળની ઇમારત હતી. એમાં મધ્યમ વર્ગથી માંડીને ઉચ્ચ વર્ગનાં કુટુંબો રહેતા હતા. દરેક માળ પર છ છ ફ્લેટ હતા. ‘સર…’ પન્ના ટાવરના નજીકનાં વિસ્તારમાં ફરતી પોલીસ પેટ્રોલકારનાં પીઆઈ ઓમ કરકરે  એમને સલામ કરતા કહ્યું, ‘બિહાઈન્ડ ધ બિલ્ડિંગ… મેં કોર્ડન કરી દીધું છે. પ્લીસ…’ ‘ફોટોગ્રાફર…?’ ‘સર… એને ફોન થઈ ગયો છે. અને મેં ફોરેન્સિક ટિમને પણ બોલાવી જ દીધી છે.’ ‘ગુ..ડ…!’ બન્ને ઝડપથી પન્ના ટાવરના વિશાળ પાર્કિંગ લોટને વટાવી ઇમારતનાં પાછળના ભાગે આવ્યા. ત્યાં એક ટોળું ભેગું થઈ ગયું હતું. ત્રણ કોન્સ્ટેબલ એને કાબુમાં રાખી રહ્યા હતા. સિમેન્ટની ફરસ પર એક યુવકની લાશ પડી હતી. એનાં માથામાંથી નીકળેલ લોહી ફરસ પર ફેલાઈ ગયું હતું. લાશની ફરતે ખાસે દૂર...

ખેલ

લેખક: નટવર મહેતા ઇન્સ્પેક્ટર અનંત કસ્બેકરે પલંગના સાઇડ ટેબલ પર મૂકેલ એલાર્મ પર એક નજર કરી. રેડિયમના લીલા ચમકતા રંગના કાંટાઓ બે વાગ્યાનો સમય દર્શાવી રહ્યા હતા. પત્ની શિવાંગીના ધીમા નસકોરા અને એલાર્મની ટીક ટીક જાણે એક બીજા સાથે સુર મેળવી રહ્યા હતા. શિયાળાની મીઠી ઠંડી નશીલી નિશાના પડખે સમાય હતી પણ ઈ. અનંત માટે તો નિશાની મધુરી નિદ્રા વેરણ બની હતી અને આંખોમાં ઉજાગરાનું આંજણ અંજાઈ ગયું હતું. એમ. એસસી. થયા બાદ આઈ. પી. એસની પરીક્ષા પાસ કરી એઓ મુંબઈ પોલીસમાં આજથી બાર વરસ પહેલાં જોડાયા હતા. આ બાર વરસોમાં એમણે ઘણા વિવિધ રસપ્રદ કેસ ઉકેલ્યા હતા. અરે!! એમના નામે ત્રણ એનકાઉન્ટર પણ બોલતા હતા. પણ ત્યારે એઓ એટીએસમાં ફરજ બજાવતા હતા. પુત્રી નેહાના જન્મ બાદ શિવાંગીના અત્યાગ્રહને કારણે એમણે એટીએસમાંથી ક્રાઈમબ્રાંચમાં ટ્રાન્સ્ફર મેળવી હતી અને હવે અંધેરી -ઓશિવિરા વિસ્તારમાં એમની ધાક બોલતી હતી. એમના પોસ્ટીંગ બાદ આ વિસ્તારમાં ક્રાઇમ રેટમાં ઘણો જ ઘટાડો થયો હતો. સ્થાનિક ભાઈલોગ એમનાથી ડરતા. તો છૂટક ટપોરીઓએ એમનો કાર્યવિસ્તાર બદલી નાંખ્યો. આમ તો એઓ જ્યારે ઘરે આવતા ત્યારે નોકરીની ચિંતાઓ પોલીસ સ્ટેશને જ છોડી આવતા. નોક...